Zapora wodna Smukała
Informacje o obiekcie:
- Nazwa obiektu:
- Zapora wodna Smukała
- Województwo:
- kujawsko-pomorskie
- Współrzędne GPS:
- 53.132185301 / 17.95212337299995
- Szlak:
- Brda
- Typ:
- Atrakcje
Galeria:
Opis obiektu:
Stopień wodny w Smukalne, to budowla hydrotechniczna, która służy do spiętrzania wód rzeki Brdy, a następnie produkowaniu energi elektrycznej z elektrowni wodnej. Zapora jest położona w samej Bydgoszczy, a dokładniej w północno-zachodniej jej części – osiedle o nazwie Smukała.
W skład stopnia wodnego w smukale wchodzi: zapora ziemna, jaz, upust, przepławka dla ryb oraz elektrownia wodna. Jaz spiętrza wodę rzeki Brdy do wysokości 8 metrów. Dwie turbiny, które wchodzą w skład elektrowni wodnej mają moc 4 MW. Szerokość zbiornika wynosi 110 metrów.
Stopień wodny w Smukalne jest położony wśród malowniczej przyrody. Z tego co nam wiadomo, to zbiornik nie pełni żadnej funkcji przeciwpowodziowej. Okolice zalewu oraz otaczające go lasy stały się terenami rekracyjnymi, które odwiedza wiele osób. Spadek wody jest wykorzystywany przez elektrownie wodną, która nazywa się dokładnie spółka Elektrownie Wodne. Jest to największa elektrownia wodna w Bydgoszczy. Elektrownia wodna w normalnych warunkach generuje przepływ od 15 do nawet 45 metrów sześciennych.
Pierwsza elektrownia wodna powstala w tych terenach pod koniec XIX wieku, która miała turbiny o mocy 118 kW. Kolejna elektrownia wodna powstała tutaj w 1902 roku, która miała zapewnić zasilanie zbudowanej w 1904 roku karbidowni. Nowa elektrownia wodna miała moc 1454 kW. Został tutaj utworzony zbiornik wodny na Brdzie, który miał powierzchnię ponad 30 ha. Służył głównie do zasilania fabryki karbidu oraz okolicznych miejscowości. 4 września 1939 roku wojsko polskie, które wycofywało się podczas działań wojennych wysadziło zaporę, most, elektrownię oraz karbidownię. W 1942 roku Niemcy zaczęli budować elektrownię wodną oraz zaporę – wykorzystali do tego okoliczną ludność, co znacznie zmniejszyło koszty całego przedsięwzięcia. Podczas budowy zginęło bardzo wielu robotników. Budowa została ukończona (nie przez Niemców) po wojnie w 1951 roku. W elektrowni zostały zbudowane dwie turbiny niemieckiej produkcji, każda o mocy 2 MW.