Grodzisko w Raciążu
Informacje o obiekcie:
- Nazwa:
- Grodzisko w Raciążu
- Miasto:
- Raciąż 89-502
- Województwo:
- kujawsko-pomorskie
- Współrzędne GPS:
- 53.663333 / 17.784999999999968
- Szlak:
- Brda
- Typ:
- Atrakcje
Ocena obiektu (ocen: 176) 4.9 / 10
Opis obiektu:
Grodzisko w Raciążu zrekonstruowane w 2012 roku jest największą atrakcją niewielkiej wsi Raciąż położonej w Borach Tucholskich.
Grodzisko usytuowane jest na półwyspie nad jeziorem Śpierewnik, ok. 3,5 km na północny zachód od wsi. W średniowieczu, kiedy poziom jeziora był wyższy, gród znajdował się na wyspie. Gród pełnił funkcje obronno-administracyjną i był ośrodkiem kasztelanii raciąskiej w ramach księstwa świeckiego. Funkcjonował w XIII wieku i zniszczony został przez Wielkopolan. Jednak najstarsze ślady osadnictwa w tym miejscu znaleziono z okresu neolitu (ok. 3500-3000 p.n.e.). Druga faza zasiedlania związana była z ludnością kultury łużyckiej z okresu epoki brązu (800-650 p. n. e.). W 1256 r. gródek został zdobyty i spalony wraz z częścią mieszkańców. W późniejszych latach podjęto jego odbudowę i ośrodek administracji funkcjonował tu do początku XIV wieku, kiedy strawił go pożar i nie został już odbudowany.
Badania wykopaliskowe w Raciążu trwały przez 20 lat. W ciągu nich przebadano całe wnętrze grodziska i przyległe cmentarzysko. Odkryto pozostałości 5 domów usytuowanych wzdłuż wałów grodu. Niezabudowana była część północna, w której znajdowały się jamy gospodarcze. Kilka jam znajdowało się także w części środkowej majdanu.
Dom pierwszy wykonany był z drewna, nie wiadomo jaką miał konstrukcję. W centralnej części znajdowało się palenisko. Podczas wykopalisk znaleziono duże ilości ułamków ceramiki, kości zwierzęce, a także m.in. groty bełtów kuszy, groty włóczni, siekiery żelazne, noże żelazne, monety srebrne. Pomiędzy domek I i II znajdowała się tzw. chłodnia.
Dom drugi był największy ze wszystkich na grodzisku. Wykonany był z konstrukcji plecionkowej, tj. szkielet z drewnianych palików oraz gałązek i witek. Ściana zachodnia wychodząca na zewnątrz grodu była oblepiona gliną. Dom nie miał jednolitej konstrukcji. Jego długość to 25 m, a szerokość 6 m. Podobnie jak w I domu, w środkowej części znajdowało się palenisko. Część domu stanowiła kuźnia. W domu znaleziono tysiące fragmentów ceramiki (zrekonstruowano ok. 250 naczyń), olbrzymie ilości kości zwierzęcych, zapasy zboża i kasz przechowywane w workach i koszach oraz monety, groty, pierścionki...
Dom trzeci wykonany był z drewna, nie udało się określić jego konstrukcji. W centralnym punkcie znajdowało się palenisko. Dom miał prawdopodobnie charakter gospodarczy, ponieważ znaleziono w nim zboże w workach i koszach oraz szkielety 2 krów z żelaznym łańcuchem. Wśród znalezisk są również: gliniany dzban wykopany w całości, żelazne noże, wędzidło, sprzączki do pasa, ostroga żelazna...
Dom czwarty zbudowano podobnie jak dom drugi z konstrukcji plecionkowej, jedna ściana oblepiona była gliną. W domu znajdował się gliniany kopulasty piec, który zapewne służył m.in. do pieczenia chleba, suszenia i wędzenia ryb. Pośród znalezisk znajdują się też żelazne noże, grot włóczni, grzebień rogowy.
Dom piąty wykonano w konstrukcji sumikowo-łątkowej, czyli składał się z podwaliny, słupków (łątek), oczepa (górnej belki zamykającej ścianę) oraz mieczy usztywniających konstrukcję. Podczas wykopalisk znaleziono m.in. dużej ilości ułamków ceramiki naczyniowej i kości zwierzęcych oraz groty strzał, żelazne wędzidła i topór, grzebienie rogowe.
Przebadano również cmentarzysko z XIII wieku. Składało się z 67 pochówków szkieletowych (34 groby dziecięce, 18 grobów męskich oraz 15 kobiecych). Większość grobów posiadało wyraźne zarysy jam grobowych i fragmenty drewnianych trumien. W grobach znaleziono sporo biżuterii, m.in. naszyjnik z kłów wilka, paciorki szklane i bursztynowe, pierścionki srebrne i brązowe.
Zachęcamy Was do przeczytania pracy doktorskiej Małgorzaty Kowalczyk „Raciąż – średniowieczny gród i kasztelania”. Znaleziska podziwiać można w Stacji Archeologicznej Zakładu Archeologii Pomorza Instytutu Archeologii Uniwersytetu Łódzkiego w Białych Błotach.
Grodzisko jest udostępnione dla zwiedzających. Zrekonstruowano bramę wjazdową wraz z częścią ogrodzenia, fragment palisady i domostwa. Postawiono tablice informacyjne, ławki ze stołami. Oznakowano i uporządkowano teren cmentarzyska. Na półwyspie wytyczone zostały ścieżki, powstał punkt widokowy – z widokiem na jezioro Śpierewnik.
Aktualne komantarze do obiektu
Aktualnie brak komentarzy dla obiektu.