Muzeum Przyrodnicze przy Mazurskim Parku Krajobrazowym

Idea powstania muzeum ukazała się w 1991 roku, kiedy po raz pierwszy zorganizowano wystawę przyrodniczo – archeologiczną przez Mazurski Park Krajobrazowy przy współpracy z Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie. Wystawa zbiorów archeologicznych ukazywała początki i przebieg bytności człowieka na terenach Puszczy Piskiej i pobliskich pasach pojezierzy, począwszy od epoki kamienia łupanego po okresy brązu, miedzi i żelaza. W okresie wiosennym 1998 roku, kolekcja została zwrócona macierzystemu Muzeum w Olsztynie. Początkowo wystawa mieściła się w budynku siedziby Mazurskiego Parku aż do 1997 roku, w którym zaadaptowano i wyremontowano zabytkową stodołę mazurską, kiedy ostatecznie wiosną 1998 roku przeniesiono eksponaty do owego budynku, w którym mieści się obecnie kompleks muzealny.

Wszystkie eksponaty zostały doskonale przygotowane przez dr Janusza Dynowskiego, jednego z najlepszych preparatorów w Polsce i za granicą. Niesamowitego uroku i naturalnego klimatu środowiska, w którym żyły zwierzęta nadaje świetnie dobrana szata graficzna przez fotografa, pana Waldemara Bzury oraz dekoracje plastyczne i wystrój stworzone przez pana Macieja Głąbińskiego.

Obecna kolekcja eksponatów liczy sobie prawie 280 zwierząt, liczba ta jest ciągle powiększana p kolejne. Każde z nich ma swoją, indywidualną historię, ale najczęstszym powodem przez który stworzenia, już jako ofiary, trafiają do naszego muzeum są zderzenia lub potrącenia z samochodami, poruszającymi się po naszych drogach. Ptaki, takie jak bociany czy drapieżniki, ze względu na swój pokaźny rozstaw skrzydeł i ich rozpiętość najczęściej giną, zderzając się z napowietrznymi liniami wysokiego napięcia. Zwierzęta i ptaki wodne najczęściej narażone są na powolną śmierć, wplątując się w sieci rybackie czy też kłusownicze. Nie wszystkie ofiary nadają się do preparowania z powodu zbyt dużych obrażeń, jakie odniosły w ostatnich minutach. Nie zawsze przyczyną śmierci zwierząt okazuje się natura. Bardzo często, poprzez ludzkie zaniedbania oraz ekspansywną gospodarkę, każdego roku ginie kilka milionów zwierzaków.

Godną zwrócenia uwagi jest gablota z ptakami drapieżnymi, stworzona na wzór naturalnego środowiska, w którym wcześniej bytowały. W ekspozycji możemy dostrzec takie ptaki drapieżne jak bieliki, myszołowy z pięknie rozpiętymi skrzydłami, krogulce i wiele innych. Między innymi ze względu na to, że bociany są uważane za nasze rodzime ptaki, są darzone szczególną sympatią przez zwiedzających muzealne zakamarki świata przyrody. Gablota z ptakami wodnymi przybliża nas do świata i miejsc, w których niegdyś żyły. Doskonale oddającą naturalne środowisko jest wystawa z bobrami w roli głównej, które skrzętnie uwijają się przy pracy nad swoim żeremiem. W tle możemy dostrzec piękny i ujmujący pejzaż ukazujący Jezioro Duś oraz Klasztor Starowierców w Wojnowie.

To tylko cząstka tego, co oferuje swoimi zbiorami muzeum przyrodnicze w Krutyni.

W pomieszczeniu obok znajduje się wystawa archiwalnych zdjęć wsi oraz rzeki Krutyni, ujęta na fotografiach pana Waldemara Bzury i Macieja Witkowskiego z cyklu ”Wracamy do przeszłości”. W muzeum również przedstawiane są przeróżne prace plastyczne, biorące udział w każdorazowych konkursach, przygotowywanych przez Mazurski Park Krajobrazowy.

Muzeum czynne jest od poniedziałku do piątku, od 8.00 do 15:30, w sezonie również w weekendy.

Zapraszamy serdecznie.