---

Opis obiektu:

---

Spływy Łodziami po rzece Krutynia

Nie lada atrakcją na szlaku kajakowym rzeki Krutyni są spływy łodziami, tzw. „pychówkami”. W okresie od kwietnia do listopada sztakerzy (z niem.), prowadzą swoje łodzie z miejscowości Krutyń w górę rzeki, aż do jeziora Krutyńskiego. Jest to jedyne miejsce i odcinek na całym szlaku Krutyni, gdzie możemy zobaczyć i skorzystać z takiej niecodziennej atrakcji. Dodatkowo w okresie majówkowym odbywają się na tym odcinku nocne spływy wraz z lampionami. Czas umilić może również mazurska kapela oraz przygotowane ognisko.
Tradycja spływów łodziami była już kultywowana przed wojną i jest flagową wizytówką Krutyni do dziś. Trasa spływu przebiega przez Rezerwat Krutyni. Rezerwat został utworzony w 1983 r., dzięki staraniom Rudolfa Klarowskiego, byłego konserwatora przyrody w Olsztynie. Zadaniem rezerwatu (pow. 273,12 ha) jest ochrona Jeziora Krutyńskiego i górnego odcinka rzeki Krutyni oraz przyległych lasów liściastych i mieszanych. Rzeka Krutynia na odcinku Rezerwatu Krutynia uznana jest za najatrakcyjniejszy odcinek całego szlaku Krutyni, dlatego cieszy się ogromnym uznaniem wśród kajakarzy i turystów. Odcinek, na którym odbywają się spływy łodziami jest niepowtarzalny i jedyny w swoim rodzaju. Rzeka jest miejscami bardzo płytka, a jej dno jest niezwykle urozmaicone: począwszy od kamieni porośniętych przez gąbkę słodkowodną i krasnorosty, aż po krystalicznie czysty, drobny piasek. Cały obszar jest jednocześnie ostoją dla licznego ptactwa, często rzadkiego i pod ochroną. Rzeka ukryta w bajkowym wąwozie wygląda zdumiewająco przez okrągły rok.
Ze spływów łodziami korzysta wielu turystów zarówno krajowych jak i zagranicznych. Spływy są stałym punktem większości programów wycieczek turystycznych. Wiele przewodników (m.in. przewodnik Pascala) zalicza tę atrakcję do takich, które trzeba koniecznie przeżyć!

Opis trasy spływu

Ruszamy z przystani obok mostu, znajdującego się w centrum miejscowości. Płyniemy pod prąd rzeki w kierunku ośrodka turystycznego \\\\\\\"Syrenka \\\\\\\" i stanicy wodnej PTTK. Po około 200 metrach po prawej stronie mijamy zabytkowy budynek przedwojennego sanatorium. Dziś mieści się w nim stołówka ośrodka \\\\\\\"Syrenka\\\\\\\". Dalej wpływamy do płytkiego i wąskiego na około 3 metry kanału i opływamy największą na trasie wyspę. Na obu brzegach możemy zauważyć działalność bobrów - nadgryzione brzozy, wycięte leszczyny. Po minięciu zabudowań PTTK-u wpływamy do lasu, porastającego zbocza wzgórz morenowych, między którymi płynie rzeka Krutynia.
Rzeka ujawnia osobliwości świata roślin i zwierząt. Dno Krutyni pokrywają liczne w tym miejscu kamienie. Większość z nich pokryta jest plechami krasnorostu Hildebrandtia rivularis, jednego z czerwonych glonów. Występuje tu także gąbka słodkowodna nadecznik - zwierzę bezkręgowe. Oba gatunki żyją tylko w czystych wodach słodkich, dając świadectwo czystości tego odcinka rzeki. Płyniemy dalej w górę rzeki. Po drodze możemy zaobserwować często spotykane tu sójki, wyglądającą zza pnia wiewiórkę, a niekiedy... opuszczającą oskórek larwy ważkę lub widelnicę. W runie, na wysokich brzegach rzeki, rośnie zimozielony skrzyp zimowy. Kolejno w ciągu wiosny pojawiają się przylaszczki, zawilce, gwiazdnice wielkokwiatowe. Dopływamy do wypłycenia rzeki, która w tym miejscu wyróżnia się piaszczystym dnem ukazując drobnoziarnisty \\\\\\\"żółty\\\\\\\" piasek. Właśnie od tego piasku miejscowi nazwali to miejsce \\\\\\\"żółtym piaskiem\\\\\\\". W tym miejscu na rzece widoczne są również wyspy utworzone przez kępy roślinności, w tym pni zwalonych drzew, które przegradzają rzekę. Powoli zmienia się bieg rzeki, której główny nurt przesuwa się w węższą część, żłobiąc w drobnym piasku \\\\\\\"głębię\\\\\\\".
W tym miejscu kończą się wycieczki trwające jedną godzinę. Po dopłynięciu do przystanku \\\\\\\"żółty piasek\\\\\\\" zawracamy i spływamy z prądem do Krutyni.

Istnieje możliwość przedłużenia trasy i spływu do jeziora Krutyńskiego. Spływ trwa wtedy ok. 1,5 godziny.
Płynąc dalej w górę rzeki warto obserwować drzewa, porastające brzegi Krutyni. Wśród nich wyróżniają się dorodne sosny, noszące ślady żywicowań z lat 60-tych, dęby i graby, między którymi łanami rosną konwalijki dwulistne, konwalie majowe oraz pszeniec zwyczajny. Nad wodą najczęściej spotykanym drzewem jest olsza czarna. Po kilkudziesięciu metrach rzeka skręca w prawo. Znajdujemy się w jej zakolu. Dopływamy do ponownego rozlewiska, gdzie w trzcinach można spotkać łabędzie, a dalej, między leżącymi w wodzie drzewami - tracze nurogęsi, zimorodki i czaple siwe. Wśród roślinności zwracają uwagę żółte grążele, rdestnice oraz wywłócznik, których łodygi i liście tworzą niesamowite podwodne łąki. Można zaobserwować tu także muszle szczeżui rzecznej - małży, która jest najczęściej pożywieniem norki amerykańskiej i wydry. Po powierzchni wody zwinnie poruszają się nartniki. W tym miejscu rzekę przegradzają szczątki drewnianego mostu, znajdującego się w miejscu starego brodu, którym przeprawiali się Krzyżacy do pobliskiej stanicy myśliwskiej nad Krutynią. Od mostu do Jeziora Krutyńskiego prowadzi brukowana droga z okresu międzywojennego, pamiętająca czasy, kiedy nad jeziorem stała restauracja \\\"Murawa\\\". Po dopłynięciu do Jeziora Krutyńskiego jest co podziwiać. Wzrok przyciągają okazałe jesiony wyniosłe. Brzegi są nieprawdopodobnie malownicze, szczególnie jesienią, kiedy drzewa liściaste zachwycają feerią barw. Trzcinowa wyspa na jeziorze kryje gniazdo łabędzi, które gnieżdżą się na niej od wielu lat.
W tym miejscu kończą się wycieczki trwające półtorej godziny. Zawracamy i spływamy z prądem rzeki do głównego mostu w Krutyni.