---

Opis obiektu:

---

Szlak pieszy Szestno liczy 8 km i oznakowany jest kolorem czarnym. Atrakcji na trasie jest niemało.

Szlak rozpoczyna się na terenie ekomariny w Mrągowie, skąd prowadzi do Miasteczka westernowego Mronogville. Mrongoville nawiązuje do tradycji Pikniku Country. Szeryfem w Miasteczku jest kobieta, prawdziwa kaskaderka konna. Urządza pokazy woltyżerki, pokazy western - będziecie zachwyceni widząc jej popisy akrobatyczne na galopującym, kłusującym czy stępującym koniu. A co poza tym w Miasteczku? Mechaniczny byk rodeo, mini zoo, niewielkie muzeum indiańskie, przejażdżki konne, nauka tańca westernowego, strzelanie z łuku... I oczywiście dzielni kowboje, piękne kobiety i ognista woda w prawdziwym Saloonie z wahadłowymi drzwiami.

Główną ścieżką w Mrongoville kierujcie się w stronę wiaduktu, przejdźcie po nim aby dostać się na drogę asfaltową prowadzącą do Popowa Salęckiego. Przy dużym kamieniu skręćcie w lewo. Kilkadziesiąt metrów idźcie asfaltem w dół i skręćcie w prawo, na drogę szutrową prowadzącą następnie wzdłuż stawu rybnego. Po chwili po lewej stronie widać będzie jezioro Czarne, po prawej ośrodek wypoczynkowy. Gdy skończy się chodnik kierujcie się w las wzdłuż brzegu jeziora Czarnego. Przy małym strumyku w prawo do góry. Wody jeziora Czarnego są bardzo czyste. Niektórzy widzieli w nim nawet raki. Wędkarze łowią tam pstrągi, a częściej leszcze, okonie, liny

Po kilku metrach dotrzecie do małego skrzyżowania dróg szutrowych. Po prawej widać w niewielkim zagłębieniu strumyk. Tutaj polecamy Wam zejść ze szlaku i udać się w górę w las, aby zobaczyć Słowiczy Wąwóz a w nim Diabelski Kamień. Przed wojną wąwóz ten nazywano “Epheuschlucht”. Było to jedno z ulubionych miejsc kuracjuszy słynnego Waldheimu, kurortu w Mrągowie, dawnym Sensburgu. Prawdopodobnie do lat 60-tych Słowiczy Wąwóz nazywany był Bluszczowym Wąwozem, co rzeczywiście jest dosłownym tłumaczeniem niemieckiego “Efeu” (dzisiejsza pisownia), czyli właśnie bluszcz. Później w świadomości nazwa uległa zmianie na Słowiczy i dziś wszyscy znają to miejsce właśnie jako Słowiczy Wąwóz.

Jeśli nie zdecydujecie się szukać Diabelskiego Kamienia, idźcie w lewo. Około 2 kilometrowa ścieżka poprowadzi Was wzdłuż jeziora Czarnego oraz rzeki Dajny, która jest szlakiem kajakowym kończącym się w Świętej Lipce, słynnym Sanktuarium Maryjnym. Administratorzy szlaku, Mrągowskie Centrum Informacji Turystycznej, nazywają szlak do Szestna z przymrużeniem oka "ekstremalnym", ponieważ na krótkim odcinku, jeśli wcześniej padał deszcz, może być bardzo ślisko i wyjątkowo błotniście! Przydałyby się kalosze. Ale widoki są piękne.

Dalej na trasie mostek z betonowych kręgów na rzece Dajna, idźcie jednak w prawo brukiem pod górę do lasu. Niedługo z lewej strony widoczna będzie wieżyczka kościoła w Szestnie. W lasku znajduje się stanowisko archeologiczne Czarny Las, a dalej ruiny domostw po nieistniejącej już osadzie Czarny Las. Podczas wykopalisk odnaleziono w Czarnym Lesie wielkie cmentarzysko - dawniej prowadzone tam były pochówki ciałopalne, nowy w Prusach Wschodnich sposób żegnania zmarłych. Archeolodzy nazwali je nawet "typu Czarny Las".

Idźcie następnie drogą szutrową do drogi z płyt betonowych. Dalej zielonym szlakiem rowerowym dotrzecie do Szestna.

Wśród zabytków malutkiego Szestna: dwór, ruiny zamku i jeden z najstarszych mazurskich kościołów z zabytkowym cmentarzem. Zwiedzający mogą pobrać klucze w sklepie spożywczym naprzeciwko kościoła.

Gotycki kościół w Szestnie wzniesiony został w XV wieku. W latach 1525-1980 była tu parafia luterańska, obecnie katolicka. Świątynia została zniszczona w wyniku pożaru w 1618 roku. Do 1639 roku odbudowana w obecnym kształcie. W kościele na szczególną uwagę zasługuje ołtarz główny oraz bogato zdobione ławki, tzw. stalle. Spójrzcie w górę na deski kolorowo malowanej polichromii sufitowej. Za kościołem stoi otoczony zielenią drewniany krzyż z napisem ”Massengrab. Mogiła zbiorowa 1945 rok”. Trochę dalej mieści się cmentarz, który można podzielić na część zabytkową i obecnie użytkowaną. Na zabytkowym cmentarzu znajduje się szesnaście krzyży żeliwnych z lat 1813-1901. Pięć krzyży stoi na najstarszej części cmentarza obwiedzionej kamiennym murem. Są to krzyże od IX do XIII. Kiedyś był to cmentarz rodowy właścicieli dworku – rodziny Klugist.

Zwiedźcie też ruiny zamku. Teren został ładnie zagospodarowany. Usypano ścieżkę, postawiono tablice informacyjne, ławki oraz dyby, w których można zrobić sobie pamiątkowe zdjęcie.

Dwór w Szestnie jest własnością prywatną. Pochodzi on z drugiej połowy XIX w. i został wzniesiony w stylu klasycystycznym.