---

Opis obiektu:

---

Dywity to mała wieś położona niedaleko Olsztyna. Warto o niej wspomnieć ze względu na bliskość stolicy regionu, piękny zabytkowy kościół oraz historię lotniska zeppelinów.

Nazwa wsi pochodzi od pruskiego Dywitzen oznaczającego "Góra Boga".

Głównym zabytkiem wsi jest neogotycki kościół Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza zbudowany w 1894 r. na miejscu dawnego, średniowiecznego. Ten pierwszy kościół istniał już ok. 1362 r., jednak w 1893 r. został rozebrany z powodu złego stanu technicznego. Nowy powstawał w latach 1894-1897. Projektantem był Fritz Heitmann z Królewca. Kościół wzniesiono z charakterystycznej czerwonej cegły. Najcenniejsze zabytkowe wyposażenie to ołtarz główny z 1895 r.; organy z tego samego roku wykonane przez firmę Bruno Goebla z Ornety; 5 późnobarokowych rzeźb, które zachowały się ze starszego kościoła; późnogotycki kielich mszalny z 1601 r.; kielich barokowy z 1632 roku i drugi z 1734 r.; barokowa monstrancja z 1696 r. oraz relikwiarz z 1720 r.

Zwróćcie również uwagę na 3 kapliczki przydrożne. Kapliczki są charakterystycznym elementem warmińskiego krajobrazu. Nie bez powodu Warmia zwana jest Świętą. Władzę świecką i duchową sprawowali w niej biskupi. W gminie Dywity kapliczek jest kilkadziesiąt i pochodzą z różnych okresów, od XVIII do XX wieku. Nie przegapcie również drewnianej chaty w Dywitach nr 8 z I poł. XIX wieku.

Ze wsi wyruszają 2 szlaki rowerowe: czerwony liczący 26,5 km Dywity-Bukwałd-Spręcowo-Różnowo-Dywity oraz zielony szlak rowerowy o długości 27 km Dywity-Różnowo-Sętal-Gady-Dywity.

Ciekawostką jest, że w 1913 r. na terenie Dywit uruchomiono stację balonów wojskowych, zeppelinów. Dowódcą jednego z zeppelinów korzystających w 1915 r. z hali był Ernst Lehmann, znany później jako kapitan sterowca pasażerskiego Hindenburg latającego przez Ocean Atlantycki. Hindenburg był największym sterowcem świata. Miał długość 245 m i średnicę 41 m. Mógł przewozić 72 pasażerów oraz 61 osób załogi. Historia zeppelina Hindenburg zakończyła się tragicznie - zapalił się oczekując na lądowanie w New Jersey w USA. Spadł na ziemię z wysokości 600 metrów. Zginęły 35 osoby, reszta osób doznała ciężkich poparzeń. Mimo wielu hipotez dotyczących powodu zapłonu, nie udało się wyjaśnić tego jednoznacznie.

Na terenie lotniska w Dywitach znajdowały się garaże, warsztaty, magazyny części zamiennych od sterowców i taboru naziemnego, radiostacja i stacja meteorologiczna. Po zakończeniu I wojny światowej, w ramach postanowień traktatu wersalskiego, który zobowiązywał Niemcy do likwidacji lotnictwa wojskowego i obiektów z nim związanych, dywicka hala została rozebrana i przewieziona koleją w głąb Niemiec do miasta Darmstadt oraz w okolice Królewca.

Z elementów konstrukcyjnych przywiezionych z Dywit zbudowano w Darmstadt dwie hale. Do dziś zachowała się jedna. W 1999 roku została przebudowana na czterokondygnacyjny parking. Budynek znajduje się pod ochroną konserwatora zabytków.