---

Opis obiektu:

---

Sępopol położony jest nad dwoma rzekami - Łyną i Gubrem. Osada powstała ok. 1319 r.

Zachowało się założenie urbanistyczne starego miasta z XIV w. oraz pozostałości murów obronnych z tego samego wieku. Na dłużej zatrzymajcie się przy gotyckim kościele św. Michała Archanioła z ok. 1351 r. W środku zwróćcie uwagę na późnomanierystyczny ołtarz główny z 1668 r., wczesnobarokową ambonę z 1609 r., organy z 1859 r., obrazy pruskich ziemian z XVII w., płytę nagrobną Jana Dorna z 1720 r., epitafium Jana Ernesta Kunheim z 1818 r. Kościół posiadał również balkony dla wiernych, jednak zostały one rozebrane po II wojnie światowej. Jeśli dobrze się przyjrzycie, zauważycie pozostałości po nich na ścianach w nawach bocznych. Na wieży znajduje się 2 tonowy dzwon z 1732 r. Zajrzyjcie tam również ze względu na niewielkie muzeum z ponad trzystoma eksponatami na temat historii Sępopola i okolic oraz na taras widokowy. Przy kościele znajduje się zabytkowy budynek plebanii z XIX w.

Zabytkowe w mieście są również 2 cmentarze: ewangelicko-augsburski z XIX w. i komunalny z XIX w. Dawniej w Sępopolu istniał też cmentarz żydowski (wówczas ul. Stodolna, dzisiaj ul. Bolesława Prusa). Obecnie na tym terenie znajduje się budynek mieszkalny. Inne zabytki Sępopola to secesyjna wieża ciśnień z 1912 r. o wysokości 29 m i domy wzniesione w XIX w. (ul. Kościuszki, Moniuszki, 22 Lipca oraz pl. Spółdzielczy).

Polecamy Wam również odwiedzenie tzw. Kaczego Dołka (inaczej zwanego Górą Wallberg), z którego rozpościera się widok na miasto i Łynę. Dawniej w tym miejscu znajdowało się pruskie grodzisko. Na Górze pochowany jest polski powstaniec listopadowy, książę Józef Giedroyć. Pochodził on z zamożnej litewskiej rodziny książęcej. Urodził się w 1795 r. Jako dorosły człowiek rozpoczął karierę wojskową. Służył w wojsku Księstwa Warszawskiego jako podporucznik, brał udział w podboju Moskwy w 1812 r. razem z Napoleonem i 18 Pułkiem Ułanów. Po klęsce Napoleona służył w armii Królestwa Kongresowego w 2 Pułku Strzelców Konnych. Był jednym z przywódców polskiego powstania listopadowego na Litwie przeciwko Imperium Rosyjskiemu. We wrześniu 1831 r. ranny Giedroyć, już major 12 Pułku Ułanów, przybył do Sępopola razem z prawie stoma polskimi oficerami i żołnierzami. 4 października odznaczono go orderem Virtuti Militari, a 8 października zmarł na zapalenie płuc. Pochowano go na Górze Wallberg w Sępopolu 10 października 1831 r. Postawiono tam ceglany grobowiec w kształcie 2-metrowej kapliczki z żelaznym krzyżem. Niestety obecnie po kapliczce nic się nie zachowało.